Sarajevske ruže ili “ Sarajevo roses” termin je koji se koristi za opisivanje rupa ili kratera nastalih u asfaltu kao posljedica granatiranja grada Sarajeva, te ranjavanja i ubijanja građana Sarajeva.

Sarajevske ruže jedinstveni su spomenici locirani na više mjesta na teritoriji Grada Sarajeva. Počele su se označavati od 1996. godine na mjestima gdje su eksplodirale granate od kojih su poginuli građani Sarajeva. Istaknute su kao podsjetnik i sjećanje na sve poginule građane Sarajeva. 

​

Tokom opsade Sarajeva koja je trajala 1.425 dana i koja se smatra najdužom opsadom jednog grada u modernoj historiji čovječanstva, na grad je u prosjeku padalo 330 granata od kojih je stradalo 11.541 civila, od čega 1.601 dijete, a povrijeđeno je najmanje 50.000 ljudi. Granate koje su padale na Sarajevo ubijale su i/ili teško ranjavale od najmlađih do najstarijih, bez izuzetka.

Sarajevske ruže, kao otisnuti ožiljci na asfaltu predstavljaju simbol grada Sarajeva i njegove borbe da preživi tokom opsade, ali i nakon nje. Sarajevske ruže  kao jedinstveni spomenici kulture treba da opominju građane Sarajeva, ali i sve buduće generacije, treba da ih vrate u prošlost i da ih podsjete na sve ono što se dešavalo u Sarajevu tokom opsade.

​

“Sarajevske ruže” nastale su tako što su krateri u asfaltima i pločnicima ostali kao posljedica granatiranja Sarajeva. Nakon odbrambeno-oslobodilačkog rata 1992-1995. ti krateri su popunjeni masom crvene boje koja simbolizira prolivenu krv djece i građana Sarajeva, a naziv “Sarajevske ruže” su dobile jer podsjećaju na ruže otrgnutih latica. Ne zna se čija je to  bila prvobitna ideja, ali svakako je poslužila svrsi. Otisci od granata su prvi put obilježeni u sarajevskim općinama Stari Grad, Centar, Novo Sarajevo i Novi Grad poslije 1996.godine, a Ministarstvo za boračka pitanja Kantona Sarajevo 2007. godine je donijelo Odluku prema kojoj samo ona mjesta gdje poginulo najmanje troje civila mogu biti obilježena na ovaj način.